Zondag. Tantra-oefendag.
Er was nabijheid en veel liefde.
En ik voelde ook iets anders. In mijn onderstroom.
Ik werd niet vanzelf gezien.
Niet zo vanzelf opgezocht, ontmoet als ik had gehoopt.
In sommige relaties juist wel — in andere anders.
Ik deed moeite. Alweer.
Ook dat was deels zelfbescherming.
Au.
Vroeger maakte ik daar een verhaal van.
Een oordeel.
Een gelijk.
En eerlijk: ik handelde ook.
Duwde of trok aan mensen.
Om mijn pijn te voorkomen.
Nu niet meer.
Alleen die rauwe, open zenuw.
Geen ontsnappen. Geen afdekken.
Wel blijven bij die pure, rauwe gevoelens.
Adem. Bekken. Voelen.
’s Nachts kwam de omkering.
Niet: waarom zien zij mij niet?
Maar: wat voel ik in mij?
Ik bleef erbij.
En toen kwam ruimte.
Voor mij.
En voor hen.
✨
Ons werk vraagt dit ook.
Minder verhaal. Meer zijn.
Niet trekken. Niet aanpassen.
Blijven. Voelen. Openen.
Dat brengt ons bij de essentie:
minder wordt meer.
Dit pad is voor de moedige.
Het opent ruimte. En samenwerking.
Ik maak ruimte voor eerlijke gesprekken.
Een half uur bellen kost je alleen je eigen tijd. Welkom.
hashtag#presenceincorporated hashtag#aanwezigheid hashtag#persoonlijkleiderschap hashtag#bewustzijn hashtag#menselijkerwerken